4. Archiwizacja w interesie publicznym

Cele archiwalne w interesie publicznym w rozporządzeniu ogólnym o ochronie danych

Rozporządzenie przyznaje albo dopuszcza szereg preferencyjnych odstępstw od rygorów przetwarzania danych osobowych – na rzecz celów, które przywoływane są zawsze z zawężającym dookreśleniem: „w interesie publicznym”, a w polskiej wersji nazywane zostały „celami archiwalnymi”[1]. Biorąc pod uwagę, że roboczą podstawę unijnego procesu legislacyjnego stanowił tekst angielski, poprawnym terminem wydają się „cele archiwizacji” (archiving purposes)[2]. Taki przekład dobrze oddaje sens przepisów, w przeciwieństwie do urzędowego, który sprawia wrażenie znaczeniowej pustki. Inne kluczowe wersje językowe nie przynoszą rozstrzygnięcia[3]. Alternatywny termin jest więc poniżej stosowany. Cele, o których mowa, nie były wyróżniane we wcześniejszych projektach ani europejskich dokumentach w dziedzinie ochrony danych osobowych.


[1] Motywy 50, 52, 53, 62, 65, 73, 156, 158, artykuł 5 ust. 1 lit. b, e; art. 9 ust. 2 lit. j, art. 14 ust. 5 lit. b, art. 17 ust. 3 lit. d, art. 89 ust. 1, 3 R.2016/679.
[2] Termin „archiwizacja”, obecnie dominujący w uzusie językowym, ma złożoną historię. W Polskim słowniku archiwalnym w opracowaniu Aleksego Bachulskiego, Kazimierza Konarskiego i Adama Wolffa (Warszawa 1952) oraz kolejnym, pod red. Wandy Maciejewskiej (Warszawa 1974) figuruje zanikła obecnie forma „archiwalizacja”.
[3] Wersja francuska zbliżona do polskiej (les fins archivistiques), natomiast niemiecka (die Archivzwecken) i hiszpańska (los fines de archivo) mogłyby być tłumaczone neutralnie, jako „cele archiwów”).